اختلال عملکرد جنسی زنان
مشکلات مداوم و مکرر با ارتباط جنسی، میل جنسی، ارگاسم یا درد که موجب ناراحتی فرد میشود یا رابطه با شریک زندگی را تیره میکند. از نظر پزشکی به عنوان اختلال عملکرد جنسی زنان شناخته میشود.
بسیاری از زنان در مقطعی با مشکلاتی در عملکرد جنسی مواجه میشوند. اختلال عملکرد جنسی زنان ممکن است در هر مرحله از زندگی رخ دهد. این میتواند فقط در موقعیتهای جنسی خاص یا در همه موقعیتهای جنسی رخ دهد.
پاسخ جنسی شامل تعامل پیچیدهای از فیزیولوژی، احساسات، تجربیات، باورها، سبک زندگی و روابط است. اختلال در هر جزء میتواند بر میل جنسی، برانگیختگی یا رضایت جنسی تأثیر بگذارد و درمان اغلب شامل بیش از یک رویکرد است.
علائم
علائم بسته به نوع اختلال عملکرد جنسی که فرد تجربه میکند، متفاوت است:
میل جنسی کم
شایعترین اختلال عملکرد جنسی زنان شامل فقدان میل جنسی و نداشتن تمایل به داشتن رابطه جنسی است.
اختلال برانگیختگی جنسی
میل فرد برای رابطه جنسی ممکن است دست نخورده باشد، اما در برانگیختگی مشکل وجود داشته باشد یا کلا فرد نمیتواند در طول فعالیت جنسی برانگیخته شود یا برانگیختگی خود را حفظ کند.
اختلال ارگاسمیک
در این وضعیت پس از برانگیختگی جنسی کافی و تحریک مداوم، خانم در رسیدن به ارگاسم مشکل مداوم یا مکرر دارد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
اگر مشکلات جنسی بر روابط شما تأثیر میگذارد یا شما را نگران میکند، برای ارزیابی با پزشک متخصص زنان و زایمان در کرج قرار ملاقات بگذارید.
از طریق سایت بقراط (ویزیت آنلاین تصویری، تلفنی) یا تماس تلفنی میتوانید برای ویزیت توسط خانم دکتر ملیحه روحانی نوبت بگیرید.
علل اختلال عملکرد جنسی زنان
مشکلات جنسی اغلب زمانی ایجاد میشوند که هورمونهای شما در وضعیت نامتعادل هستند، مانند بعد از بچه دار شدن یا در دوران یائسگی. بیماریهای مهم مانند سرطان، دیابت یا بیماریهای قلبی و عروقی (قلبی عروقی) نیز میتوانند به اختلال عملکرد جنسی کمک کنند.
عواملی که اغلب در ارتباط با یکدیگر میتوانند موجب نارضایتی یا اختلال عملکرد جنسی شوند، عبارتند از:
فیزیکی
برخی از شرایط پزشکی خاص، از جمله سرطان، نارسایی کلیه، مولتیپل اسکلروزیس، بیماری قلبی و مشکلات مثانه، میتوانند منجر به اختلال عملکرد جنسی شوند. برخی داروها، از جمله داروهای ضد افسردگی، داروهای فشار خون، آنتی هیستامینها و داروهای شیمی درمانی نیز میتوانند میل جنسی و توانایی بدن برای تجربه ارگاسم را کاهش دهند.
هورمونی
سطوح پایین استروژن پس از یائسگی ممکن است منجر به تغییراتی در بافتهای تناسلی و پاسخ جنسی شود. کاهش استروژن منجر به کاهش جریان خون در ناحیه لگن میشود که میتواند منجر به کاهش حس تناسلی و همچنین نیاز به زمان بیشتری برای ایجاد برانگیختگی و رسیدن به ارگاسم شود.
پوشش واژن نیز نازکتر و انعطافپذیرتر میشود، به خصوص اگر از نظر جنسی فعال نباشید. این عوامل میتوانند منجر به مقاربت دردناک (دیسپارونی) شوند. میل جنسی نیز با کاهش سطوح هورمونی کاهش مییابد.
سطح هورمونهای بدن بانوان پس از زایمان و در دوران شیردهی نیز تغییر میکند که میتواند منجر به خشکی واژن شود و بر تمایل فرد به رابطه جنسی تأثیر بگذارد.
روانی و اجتماعی
اضطراب یا افسردگی درمان نشده میتواند باعث اختلال در عملکرد جنسی شود یا در ایجاد آن نقش داشته باشد، همانطور که استرس طولانی مدت و سابقه سوء استفاده جنسی نیز ممکن است در اختلال عملکرد جنسی نقش داشته باشد. نگرانیهای مربوط به بارداری و خواستههای جدید مادر بودن ممکن است اثرات مشابهی داشته باشد.
درگیریهای طولانی مدت با شریک زندگی خود – در مورد رابطه جنسی یا سایر جنبههای رابطه شما – میتواند پاسخ جنسی شما را نیز کاهش دهد. مسائل فرهنگی و مذهبی و مشکلات مربوط به تصویر بدن نیز میتواند در این امر مؤثر باشد.
عوامل خطر
برخی از عوامل ممکن است خطر ابتلا به اختلال عملکرد جنسی را افزایش دهند:
- افسردگی یا اضطراب
- بیماری قلبی و عروقی
- شرایط عصبی، مانند آسیب نخاعی یا مولتیپل اسکلروزیس
- شرایط زنان و زایمان، مانند آتروفی ولوواژینال، عفونت یا لیکن اسکلروزوس
- برخی داروها مانند داروهای ضد افسردگی یا داروهای فشار خون بالا
- استرس عاطفی یا روانی، به ویژه با توجه به رابطه شما با شریک زندگی خود
- سابقه سوء استفاده جنسی
اطلاعات تماس
ساعت حضور
صفحات اجتماعی
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.