فیستول رکتوواژینال

فیستول رکتوواژینال اتصالی غیرعادی است که انتهای روده بزرگ را به واژن وصل می‌کند. ممکن است از طریق فیستول گاز یا مدفوع به واژن نشت کند

علل فیستول رکتوواژینال

فیستول رکتوواژینال ممکن است ناشی از موارد زیر باشد:

• آسیب در هنگام زایمان.
• بیماری کرون یا سایر بیماری‌های التهابی روده.
• پرتودرمانی یا سرطان در ناحیه لگن.
• عارضه بعد از جراحی در ناحیه لگن.
• عارضه دیورتیکولیت، عفونت کیسه‌های کوچک و برآمده در دستگاه گوارش.

این وضعیت ممکن است باعث نشت گاز و مدفوع از واژن شود. این ممکن است منجر به ناراحتی جسمی و روانی برای شما شود که ممکن است بر عزت نفس و صمیمیت شما نیز تأثیر بگذارد.

اگر علائم فیستول رکتوواژینال را دارید، حتی اگر خجالت‌آور است، با پزشک خود صحبت کنید. برخی از فیستول‌های رکتوواژینال ممکن است خود به خود بسته شوند، اما بیشتر آن‌ها نیاز به جراحی دارند.

علائم فیستول رکتوواژینال

شایع‌ترین علامت فیستول رکتوواژینال خروج گاز یا مدفوع از واژن است. بسته به اندازه و محل فیستول، ممکن است علائم جزئی داشته باشید یا ممکن است مشکلات قابل توجهی در مورد نشت مدفوع و گاز و تمیز نگه داشتن ناحیه واژن داشته باشید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر علائم فیستول رکتوواژینال را دارید به پزشک مراجعه کنید.

از طریق سایت بقراط (ویزیت آنلاین تصویری، تلفنی) یا تماس تلفنی میتوانید جهت ویزیت توسط خانم دکتر ملیحه روحانی نوبت بگیرید.

علل

فیستول رکتوواژینال ممکن است در نتیجه موارد زیر ایجاد شود:

صدمات در هنگام زایمان

آسیب‌های مربوط به زایمان شایع‌ترین علت فیستول‌های رکتوواژینال هستند. صدمات شامل پارگی در ناحیه پرینه (بخش میانی واژن و مقعد است که تا روده گسترش می‌یابد) می‌شود. فیستول‌های ناشی از صدمات در هنگام زایمان ممکن است شامل آسیب به اسفنکتر مقعد باشد.

بیماری التهابی روده

دومین علت شایع فیستول رکتوواژینال، بیماری کرون و به ندرت کولیت اولسراتیو است. این بیماری‌های التهابی روده باعث تورم و تحریک بافت‌های پوشاننده دستگاه گوارش می‌شوند. اکثر افراد مبتلا به بیماری کرون هرگز دچار فیستول رکتوواژینال نمی‌شوند، اما ابتلا به بیماری کرون خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد.

سرطان یا پرتودرمانی در ناحیه لگن

یک تومور سرطانی در رکتوم، دهانه رحم، واژن، رحم یا کانال مقعدی می‌تواند منجر به این فیستول شود. همچنین پرتودرمانی برای سرطان‌های این نواحی می‌تواند فرد را در معرض خطر قرار دهد. فیستول ناشی از پرتودرمانی می‌تواند در هر زمانی پس از پرتو درمانی ایجاد شود، اما بیشتر در دو سال اول ایجاد می‌شود.

جراحی در ناحیه واژن، پرینه، رکتوم یا مقعد

در موارد نادر، جراحی قبلی در ناحیه تحتانی لگن، مانند برداشتن غده بارتولن عفونی، می‌تواند باعث ایجاد فیستول شود. غدد بارتولین در هر طرف دهانه واژن قرار دارند و به مرطوب نگه داشتن واژن کمک می‌کنند. فیستول ممکن است در نتیجه آسیب حین جراحی یا عفونتی که پس از آن به وجود می‌آید، ایجاد شود.

عوارض ناشی از دیورتیکولیت

عفونت کیسه‌های کوچک و برآمده در دستگاه گوارش، به نام دیورتیکولیت، ممکن است باعث چسبیدن رکتوم یا روده بزرگ به واژن شود و ممکن است منجر به فیستول شود.

علل دیگر. به ندرت ممکن است فیستول رکتوواژینال به دنبال عفونت در پوست اطراف مقعد یا واژن ایجاد شود.

عوارض

عوارض فیستول رکتوواژینال ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• بی‌اختیاری مدفوع
• مشکلات مربوط به تمیز نگه داشتن ناحیه پرینه
• عفونت‌های مکرر واژن یا مجاری ادراری
• تحریک یا التهاب واژن، پرینه یا پوست اطراف مقعد
• عود فیستول
• مسائل مربوط به اعتماد به نفس و رابطه جنسی

در میان افراد مبتلا به بیماری کرون که دچار فیستول می‌شوند، احتمال بروز عوارض زیاد است.